Τα ήσυχα βράδια

Δευτέρα 6 Ιουνίου

Ποίηση στην πράσινη λοφοπλαγιά του κήπου του Μεγάρου Μουσικής.

Οι λόγχες του γρασιδιού να σου τσιμπάνε τα ακάλυπτα μέρη του σώματος, φεγγάρι και υπαίθριοι στίχοι με μυρωδιά λεβάντας.

Κι εκεί απέναντι, ένα ερωτοαειθαλές ζευγαράκι, να το βλέπεις και να θέλεις να το κάνεις εικόνισμα με λεζάντα “τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω”.

Τι ωραίο να γερνάς με αυτόν που ποθείς και να αντέχεις.

ze bloggies enjoying a fresh breath of poetry 🙂

happy bloggie sipping beer

Σάββατο 18 Ιουνίου

Το πρώτο πραγματικά καλοκαιρινό βράδυ. Ζεστό, γεμάτο ευωδιές και καλοκαιρινούς ήχους. Νυχτολούλουδο, φιδάκι που καίει σε κάποιο μπαλκόνι, η μυρωδιά της άπνοιας, μαχαιροπίρουνα που ερωτοτροπούν φωνακλάδικα με τα πιάτα και χαμηλόφωνες κουβέντες over dinner. Προσπαθείς ν’ ακούσεις τις ζωές των άλλων, πιάνεις μόνο ψιθυροψήγματα -αυτά σου αρκούν, καλύτερα έτσι- και συνεχίζεις.

Καλό μας καλοκαίρι

Τα ήσυχα βράδια

Advertisement