Οδός Ιάσωνος

Μυρωδιά μούχλας και κάτουρου. Οίκοι ανοχής και τζάνκις με θολά βλέμματα και χάσκουσες φλέβες. Οι πελάτες μπαινοβγαίνουν από σπίτι σε σπίτι. “Για να δούμε τι παίζει εδώ”, λέει κάποιος στον φίλο του. Ωστόσο αυτή η παρακμή που μοιάζει να σταλάζει πύον, σταλάζει μαζί και μια νοσταλγία μες στην καρδιά, μια τρυφερότητα γι’ αυτό τον κόσμο τον αφημένο στην άκρη του πεζοδρομίου όπου ο χρόνος έχει παγώσει, κι ο δρόμος είναι για μας, τους φευγαλέους περαστικούς, ένας πίνακας, ένα ταμπλό βιβάν, αυθεντική τέχνη δημιουργημένη από το τυχαίο, το ρημαγμένο, το απόκληρο.

είσπνευσε με όλη σου την ψυχή, σήκωσε τα μάτια σου στο γαλάζιο τ’ ουρανού… τα σπουδαιότερα πράγματα είναι δωρεάν, μην το ξεχάσεις ποτέ.

η τέχνη του τυχαίου

Thanks for the pics, Antonis.

Advertisement